Foute reclame

“Kun je niet wachten tot het journaal begint?
Speur je het internet af naar de laatste onthoofdingsfilmpjes?
Smul je van een goede begrafenis?
Word dan nu lid van Necro Nederland! Voor nog geen twee tientjes per maand krijg je Delf. Het magazine met de koudste bodies, én… Het Lijk van de Maand!

Necro NL: de een z’n dood, is de ander z’n bloot.”

Jonge Papa en de stank van uien

Het stonk naar uien in de woonkamer, en dus was Jonge Papa op zijn hoede. Zeker omdat Junior onlangs belangstelling getoond had voor het terra cotta potje waarin de ui bewaard werd.
Tijd voor een ondervraging.
“Junior, het stinkt hier naar uien.”
“Waar dan papa?”
“Hier, in de woonkamer.”
“O. Misschien ligt er wel ergens een ui.”
“Denk je? Waar zou die dan liggen?”
“Nou, onder de bank natuurlijk!”
“Onder de bank? Wat moet een ui nou onder de bank?”
“Daar leg ik een ui altijd neer, als ik hem vind.”
“WAT? La’s kijken! … Nee, er ligt geen ui onder de bank.”
“Ja hèhè, ik heb er ook nog nooit een gevonden!”

Aap Noot Mies Da Vin-ci

Arme opa van Sophie. Hij is de laatste levende bewaker van een Groot Geheim. Zijn drie helpers zijn vermoord door een fotogenieke albino monnik, en nu is ook opa op sterven na dood. Met zijn laatste krachten maakt hij een ingewikkelde constructie van zijn afgetakelde lichaam. Hij schrijft nog wat vernuftige anagrammen op de grond in onzichtbare inkt, en blaast zijn laatste adem uit in de hoop dat zijn dochter zo de bergplaats van de Heilige Graal – want dat is opa’s geheimpje – zal ontdekken opdat zij niet voor eeuwig voor de mensheid verloren zal gaan.

Dochterlief roept de hulp in van een aantrekkelijk intelligente professor met gruizige baritonstem, en al snel blijkt dat haar opa een voorliefde had voor ingewikkelde speurtochten. Van hak op tak, van kastje naar muur, vordert het dappere tweetal gestaag in de zoektocht naar de graal. Onderweg rekenen ze af met een duistere samenzwering, en de puzzeltocht eindigt in de armen van Sophie’s doodgewaande oma en broer.
Doodgewaand? Jazeker! Nadat Sophie’s ouders onder mysterieuze omstandigheden om het leven waren gekomen, hadden opa en oma afscheid van elkaar genomen om elk een van de twee overgebleven kinderen op te voeden. Risicospreiding, heet dat.
Maar wat fijn voor Sophie: ze heeft haar familie terug! En een knuffelweekend met de gruizige professor is ook zo afgesproken.

En de graal dan?

Och, laat oma zich tussen neus en lippen door ontvallen, ik weet best waar de Graal ligt. En trouwens, de opvolgers voor je opa staan al te trappelen van ongeduld om zijn taak over te nemen. Maak je dus maar geen zorgen, dat komt allemaal goed. Wel jammer dat opa dood is: geen rituele seks meer voor mij. Jammer hoor.

Pardon?

PARRRDON?
En die honderden pagina’s aan puzzels dan? En de gevaren? En de anagrammen, de gedichten, de symbolen, de mysterieuze aanwijzingen, de Fibonacci getallen, de geheime bankkluizen, de in scene gezette ontvoeringen, geheime sleutels, de levensgevaarlijke achtervolgingen? Allemaal overbodig: oma had Sophie zo kunnen bellen. Of het arme kind onwetend verder laten leven, natuurlijk. Wel zo rustig, en veel had het niet uitgemaakt.

Maar ja, daar krijg je geen best-seller mee vol.